Νέα επιστολή προς όλους τους πολιτικούς και τα ΜΜΕ

Η παρακάτω επιστολή στάλθηκε στο πολιτικό προσωπικό και τα ΜΜΕ:

'Ο Σύλλογός μας δέχεται συνεχώς επιστολές και μηνύματα για την απαράδεκτη εκκρεμότητα του ζητήματος των ανακληθεισών εταιρειών Ασπίς Πρόνοια και Commercial Value. Σας στέλνουμε μια πρόσφατη για να σας υπενθυμίσουμε το θέμα  ελπίζοντας ότι θα συμβάλλετε έστω και κατ' ελάχιστον στην προώθηση επίλυσης του ζητήματος. Σας θυμίζουμε ότι εφόσον το ζήτημα δεν λυθεί σύντομα με άμεση ενεργοποίηση του νόμου 3867 σχετικά με το εγγυητικό κεφάλαιο ζωής, πολύ γρήγορα τα κρατικά ταμεία θα αρχίσουν να αποζημιώνουν τους χιλιάδες προσφεύγοντες στα διοικητικά δικαστήρια για την εγκληματικά πλημμελή εποπτεία του Ελληνικού Δημοσίου.

Το δίλλημα λοιπόν είναι: Εύρεση τρόπου χρηματοδότησης του Εγγυητικού Κεφαλαίου Ζωής ή πληρωμή εις ακέραιο και με τόκους υπερημερίας από τον πολύπαθο Ελληνικό λαό. Ελπίζουμε στην βοήθεια σας για την αυτονόητη επιλογή.'

Επιστολή πρώην ασφαλισμένου της Ασπίς Πρόνοια προς τον Σύλλογο Ζημιωθέντων:

«Είπατε τω βασιλεί χαμαί πέσε δαίδαλος αυλά. Ουκέτι Φοίβος έχει καλύβην, ου μάντιδα δάφνιν, ου παγάν λαλέουσαν, απέσβετο και λάλον ύδωρ».
Δηλαδή: Δεν έχει μείνει τίποτα. Όλα πήγαν στους φόρους. Το λίπος φαγώθηκε. Τρώμε απ’ τις σάρκες μας τώρα τις τελευταίες μπουκιές. Βοήθεια!!!

- Προς την κυβέρνηση:
«Μην ξεχνάτε τους ασφαλισμένους – ανασφάλιστους της «ΑΣΠΙΣ ΠΡΟΝΟΙΑ». Τα θύματα του κράτους που την έκλεισε 20 ημέρες πριν τις εκλογές του 2009 για να τους (μας)… προστατέψει όπως έλεγε η απόφαση της ΕΠΕΙΑ. Του Κράτους που έχει συνέχεια μόνο για τις υποχρεώσεις των πολιτών. Ας διαψευστεί τούτο για πρώτη επί τέλους φορά».

Δεν γνωρίζω αν οι κ. Παπαθανασίου (ΝΔ), Παπακωνσταντίνου-Σαχινίδης (ΠΑΣΟΚ) συνειδητά ο πρώτος μας σκότωσε και οι επόμενοι μας έθαψαν.

Τα χρήματά μας το κράτος ουσιαστικά τα δήμευσε. Δεν ζητώ τον ουρανό με τ’ άστρα. Το κράτος ( ο εγγυητής!!!) θέλω να κρατήσει το λόγο του. Όπως κι αυτό θέλει συνέπεια από μένα, την οποία προσπαθούσα πάντοτε να έχω. Και δεν θέλω τα χρήματά μου για καλοπέραση. Να μπορέσω θέλω να πληρώσω τους αμέτρητους φόρους, που εκδικητικά (επειδή είμαι συνταξιούχος και επιμένω να φτάσω το «προσδώκιμον») με φόρτωσε και που παράλληλα μου αυξάνει τις με κάθε είδους τέλη χωρίς τέλος υποχρεώσεις.

Που κατάφερε μια αξιοπρεπή σύνταξη να την καταστήσει τελείως ανεπαρκή έστω για επιβίωση.

Που μου υποβάθμισε την περίθαλψη ώστε ασφαλέστερα και σε συντομότερο χρόνο από εκείνον που καθόρισαν ο Θεός και η φύση να απαλλαγεί από την παρουσία μου.

Που δεν μπορεί να σκεφτεί πως εκτός από τους συνταξιούχους, τους μισθωτούς και τους απόρους, τους άστεγους και τους ανέργους ίσως υπάρχουν κι άλλοι που θα μπορούσαν να προσφέρουν - κι αυτοί όχι απ’ το υστέρημά τους - για τη σωτηρία της Πατρίδας.

Ξέφυγα όμως γι’ αυτό επανέρχομαι. Ευχή κι ελπίδα μέσα στα ν, ν ЄΝ* (μαθηματικός γαρ) τόσα προβλήματα που πρέπει να επιλυθούν από αυτήν την Κυβέρνηση, που η επιτυχία της θα είναι επιτυχία όλων μας, ας υπάρχει ΨΗΛΑ στην ατζέντα της και το πρόβλημα των ασφαλισμένων της «ΑΣΠΙΣ ΠΡΟΝΟΙΑ» που όχι τόσο ο Ψωμιάδης αλλά κυρίως το ίδιο το Ελληνικό Κράτος δημιούργησε για να τους (μας) σώσει. Ηδη τρία περίπου χρόνια πέρασαν και είναι πολλά. Ας μη γίνουν τέσσερα. Στο χέρι της κυβέρνησης είναι.

Καλή δύναμη σε όλους στο σύλλογο.

Γ.Σ.»